TY - JOUR ID - 4952 TI - خوانش انتقادی مدل های وحدت علم در قرن بیستم JO - غرب شناسی بنیادی JA - OS LA - fa SN - 2383-0581 AU - حاتمی, محمدمهدی AU - صادقی, رضا AD - دانشجوی دکتری، رشته فلسفه، گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان AD - دانشیار گروه فلسفه دانشگاه اصفهان Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 10 IS - 2 SP - 39 EP - 58 KW - وحدت علم KW - فیزیکالیسم KW - تقلیل گرایی KW - حذف گرایی KW - زمینه گرایی KW - کثرت گرایی KW - همکاری بین رشته‌ای DO - 10.30465/os.2020.4952 N2 - این مقاله به بررسی و ارزیابی مدل‌های وحدت علمِ قرن بیستم اختصاص دارد. به این منظور مدل­های وحدت علم را به دو دسته تقسیم و آنها را به طور جداگانه بررسی خواهیم کرد. نخستین دسته، مدل­هایی هستند که با تکیه برفیزیکالیسم از تقلیل­گرایییاحذف­گرایی دفاع می‌کنند.دومین دسته، مدل­هایی­اند کهبا تکیه بر روش‌شناسی به دنبال تضمینی برای وحدت علم هستند.در ارزیابیگروه نخست با تکیه بر کارهای تامس نیگل و ویلیام جیمز استدلال خواهد شد که این مدل­ها به دلیل عدم انطباق با تکثر حوزه­های هستی­شناختی فعالیت علمیناکافی­اند. تنوع روش­های پژوهش علمی و کارکرد متفاوت ارزش­های ترجیح یک نظریه در سیاق­های مختلف نیزادعای وحدت علم در مدل­های گروه دوم را تضعیف می‌کند.با این همهبرای پرهیز از نتایج زیانبار ادعای قیاس‌ناپذیری،با تکیه بر کل‌گرایی می‌توان از امکان طرح الگویی از وحدت علمدفاعکردکهامکان همکاری مشترکبین رشته‌ایرا فراهم کرده و همزمان هر گونه تلاش برای تقلیل‌گرایی یا نادیده گرفتن تکثر روش‌ها را نفی می‌کند. UR - https://occidentstudy.ihcs.ac.ir/article_4952.html L1 - https://occidentstudy.ihcs.ac.ir/article_4952_5ff126160e8be6419a05d418e02cdb46.pdf ER -