مرضیه لطفی
چکیده
براساس دیدگاه ناطبیعیانگاری اخلاقی مفاهیم و واژگان اخلاقی همچون «خوبی» مفاهیمی بنیادین و تحلیلناپذیرند و نمیتوان آنها را به مفاهیم طبیعی و متافیزیکی دیگر فروکاست. یکی از انتقادهای مهمی که به این دیدگاه وارد شده است استدلال هنجاری است. ادعای مخالفان این است که ویژگیهای sui generis فاقد قدرت هنجاری هستند. در این مقاله تقریری ...
بیشتر
براساس دیدگاه ناطبیعیانگاری اخلاقی مفاهیم و واژگان اخلاقی همچون «خوبی» مفاهیمی بنیادین و تحلیلناپذیرند و نمیتوان آنها را به مفاهیم طبیعی و متافیزیکی دیگر فروکاست. یکی از انتقادهای مهمی که به این دیدگاه وارد شده است استدلال هنجاری است. ادعای مخالفان این است که ویژگیهای sui generis فاقد قدرت هنجاری هستند. در این مقاله تقریری از این استدلال را معرفی میکنم که منقدان کمتر به آن توجه کردهاند. این استدلال بر این ایده استوار است که حتی اگر وجود ویژگی sui generis ای همچون P را در عالم بپذیریم، مشخص نیست که «چرا چنین ویژگیای باید در اعمال ما اثرگذار باشد؟». درواقع، ادعا این است که این پرسش پاسخ قانعکنندهای ندارد و ما نمیتوانیم تبیین کنیم که چرا هنگامی که میخواهیم عملی را انجام دهیم، بهجای ویژگیهای متنوع دیگر، باید به P توجه کنیم. بنابراین، حتی اگر ویژگی sui generis ای همچون P وجود داشته باشد، آن ویژگی نمیتواند «خوبی» باشد. در این نوشته استدلال مطرح شده را بهتفصیل معرفی و بررسی میکنم. در ادامه، سعی خواهم کرد تا نشان دهم که استدلال بر بنیان نادرستی بنا شده است و بنابراین موفق نیست.
مرضیه لطفی
چکیده
هیوم در نزاع میان دترمینیسم و آزادی اراده موضعی سازگارگرایانه دارد. او بر این نظر است که هر دو آموزۀ آزادی و ضرورت برای اینکه برای انسانها مسئولیت اخلاقی قائل شویم ضروریاند. در این مقاله، ابتدا سعی میکنم مسیر هیوم در پیشبرد پروژهاش را نشان دهم. درادامه، تفسیر کلاسیک از سازگارگرایی هیوم را شرح میدهم. مطابق این تفسیر، از نظر ...
بیشتر
هیوم در نزاع میان دترمینیسم و آزادی اراده موضعی سازگارگرایانه دارد. او بر این نظر است که هر دو آموزۀ آزادی و ضرورت برای اینکه برای انسانها مسئولیت اخلاقی قائل شویم ضروریاند. در این مقاله، ابتدا سعی میکنم مسیر هیوم در پیشبرد پروژهاش را نشان دهم. درادامه، تفسیر کلاسیک از سازگارگرایی هیوم را شرح میدهم. مطابق این تفسیر، از نظر هیوم آنچه با آزادی در تعارض است نه علیت، که اجبار بیرونی است. درادامه، به تفسیر جدید باتریل از سازگارگرایی هیومی اشاره میکنم. باتریل بر این نظر است که تاکید هیوم بر عاملیت التفاتی است. در بخش پایانی مقاله درصددم تا نشان دهم براساس تفسیر باتریل هم موضع هیوم همچنان با دشواریهایی همراه است. این تفسیر همچنان نشان نداده است که عاملیت التفاتی با دترمینیسم گستردهای که بر حالات و انگیزههای انسان حاکم است نیز سازگار است. اگرچه هیوم بر عاملیت، تعینات اراده، تصمیم و انتخاب، و حیث التفاتی اعمال توجه میکند، همچنان دغدغۀ ناسازگارگرایان در فراهم بودن امکانهای دیگر را نادیده میگیرد.