غرب شناسی بنیادی
امکانات فهم عصر مدرن از هستی: دفاعیه‌ای در برابر به انتقادات هایدگر، بر اساس نو-پراگماتیسم ریچارد رورتی

مرتضی نوری

دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1402، ، صفحه 147-183

https://doi.org/10.30465/os.2024.46646.1932

چکیده
  پروژه‌ی هستی‌شناسانه‌ی هایدگر یکی از تکیه‌گاه‌های اصلیِ نقد عصر مدرن به شمار می‌آید. این نقد بیش از هر چیز فهمی از هستی را نشانه می‌رود که هستنده‌ها را به‌تمامی در قابِ پیشاپیش حاضرِ ایده یا اراده‌ی انسانی می‌گنجاند و حاصل تکانه‌ای متافیزیکی‌ست که، به زعم هایدگر، از افلاطون تا به امروز خود را در عطش روزافزونِ سلطه‌ بر هستنده‌ها ...  بیشتر

نقدِ نقدهای هایدگر بر سوژة دکارتی

منیره طلیعه بخش؛ مهدی معین زاده

دوره 11، شماره 1 ، شهریور 1399، ، صفحه 167-191

https://doi.org/10.30465/os.2020.5528

چکیده
  خوانش رایج سوژة دکارتی، آن را به­منزلة نقطة عطفی در«خودبنیادی» انسان درنظر گرفته است. بخش مهمی از فلسفة قرن بیستم به تأسی از هایدگر، بالاترین اهتمام خود را نقد سوژة دکارتی تعریف کرد؛ گویی سوژة دکارتی عامل اصلی انحراف مسیر فلسفه از لحاظ کردن وجود بماهو وجود بوده است. بسیاری منتقدان بحران­های مدرنیته را مولود خودبنیادی سوژة ...  بیشتر

زمان به عنوان افق ظهور موجودات، فراهم کننده ابژکتیویته در کانت، به تفسیر هایدگر

محمد غریب زاده؛ حسین کلباسی

دوره 10، شماره 1 ، شهریور 1398، ، صفحه 149-173

https://doi.org/10.30465/os.2019.4251

چکیده
  مقولات کانتی باید بالضروره در ارتباط با مُتعلَق دریافتی باشند. اما به دلیل خودانگیخته بودن قوه فهم از یک‌سو و پذیرنده بودن قوه حس از سوی دیگر، باید یک امر مشترکی ارتباط بین این دو قوه آگاهی را ممکن گرداند. هایدگر بیان می دارد که «زمان» همان امر مشترکی است که موجب اتحاد و «تالیف» این دو قوه می شود. بنابراین، به وسیله عمل شماتیزم ...  بیشتر

دیرند و زمانمندی اصیل

نیره سادات میرموسی

دوره 9، شماره 2 ، آبان 1397، ، صفحه 133-156

چکیده
  هایدگر در کتاب وجود و زمان برگسن را به دلیل طرح مفهوم دیرند و تلاش برای غلبه بر مفهوم سنتی زمان می­ستاید. اما او ادّعا می­کند که تلاش او به شکست منجر شده است. زیرا معنای دیرند به­عنوان "توالی کیفی حالات آگاهی" همچنان با مولفه­های زمان سنتی همچون توالی درگیر است. هایدگر در کتاب مسائل بنیادین پدیدارشناسی نیزبرگسن را به بدفهمی اندیشه ...  بیشتر

بررسی رویکرد هایدگر در مواجهه با تکنولوژی

خشایار برومند؛ سیدحسن حسینی

دوره 5، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 1-22

چکیده
  تکنولوژی و ماهیت آن، از کلیدی‌ترین موضوعات مورد توجه در اندیشة هایدگر است. هرچند رویکرد هایدگر با آن‌چه در فلسفة تکنولوژی متداول شاهد آن هستیم تفاوت چشم‌گیری دارد، رد پای بینش‌‌های موجود در تفکر هایدگر را می‌‌توان در فلسفة تکنولوژی معاصر، حتی در سنت فلسفة تحلیلی نیز به‌وضوح مشاهده کرد. در این مقاله، ابتدا کوشش می‌‌شود تا بر ...  بیشتر

زمینه‌ها و پیشینة فلسفه‌های اگزیستانس و برخی برداشت‌‌های ناصواب

ناژین صفوی‌مقدم

دوره 2، شماره 1 ، اردیبهشت 1390، ، صفحه 39-54

چکیده
  اگزیستانسیالیسم یکی از مکاتب فلسفی است که بخش بزرگی از فلسفة معاصر را دربر می‌گیرد. فیلسوفان اگزیستانسیالیست بر هستی انسان همچون گونه‌ای متمایز از هستی دیگر هستندگان تأمل می‌کنند و با دقت به این تمایز، هستی انسان را «وجود» یا existence می‌نامند. آن‌ها درصدد نشان‌دادن تفاوت میان وجود یا بودنِ انسان در این دنیا با سایر ...  بیشتر