غرب شناسی بنیادی
مفهوم «دیرند» در فلسفه ی هانری برگسون و تاثیر آن بر روایت در جنبش سینمای هنری اروپا

مرجان نادرزاده گوارشکی؛ علی مرادخانی؛ حمیدرضا افشار

دوره 12، شماره 1 ، شهریور 1400، ، صفحه 261-289

https://doi.org/10.30465/os.2021.36898.1730

چکیده
  زمان از دیدگاه هانری برگسون، فیلسوف فرانسوی(1859-1941) عبارت است از تجمع، تکامل و استمرار، و استمرار عبارت است از تکامل دائمی زمان گذشته که در آینده فرو می‌رود. این دیدگاه پاسخ فلسفه‌ی او به پرسش همیشه‌گی انسان در رابطه با ذات زمان است که از دل آن مفهوم دیرند هویدا می شود. این مقاله بر آن است تا به تبیین مفهوم دیرند (Duration) در فلسفه‌ی هانری ...  بیشتر

زمان به عنوان افق ظهور موجودات، فراهم کننده ابژکتیویته در کانت، به تفسیر هایدگر

محمد غریب زاده؛ حسین کلباسی

دوره 10، شماره 1 ، شهریور 1398، ، صفحه 149-173

https://doi.org/10.30465/os.2019.4251

چکیده
  مقولات کانتی باید بالضروره در ارتباط با مُتعلَق دریافتی باشند. اما به دلیل خودانگیخته بودن قوه فهم از یک‌سو و پذیرنده بودن قوه حس از سوی دیگر، باید یک امر مشترکی ارتباط بین این دو قوه آگاهی را ممکن گرداند. هایدگر بیان می دارد که «زمان» همان امر مشترکی است که موجب اتحاد و «تالیف» این دو قوه می شود. بنابراین، به وسیله عمل شماتیزم ...  بیشتر

آهنگ زمان در فلسفة حیات برگسن

علی فتح طاهری

دوره 4، شماره 2 ، آبان 1392، ، صفحه 131-158

چکیده
  یکی از مسائل مهم تاریخ فلسفه مسئلة زمان است. فیلسوفان زیادی به این مسئله پرداخته‌اند، ولی بدون تردید در روزگار ما برگسن نخستین فیلسوفی است که زمان را به جد مورد بررسی قرار داده است، به طوری که فلسفة او را به حق می‌توان فلسفة زمان نامید. او اساس فلسفة خود، و نقطة آغازین و پایانی آن را شهود زمان و به عبارت دقیق‌تر شهود دیرند می‌داند. مطابق ...  بیشتر