صدرالدین طاهری
چکیده
مغان که در ایران به‌عنوان کارگزار آیین‌های دینی، و پیشگویان و آموزگاران درباری، و در سرزمین‌های همجوار به‌سان اخترشناسانی خردمند نام‌دار بودند، در انجیل متی سفری را برای ستایش عیسای نوزاد آغاز می‌کنند. نوشتار حاضر تلاش دارد خاستگاه‌های این روایت را پی‌جویی و خوانشی مستند درباره دلایل اهمیت آن نزد مسیحیان پیشنهاد کند. پاره آغازین ...
بیشتر
مغان که در ایران به‌عنوان کارگزار آیین‌های دینی، و پیشگویان و آموزگاران درباری، و در سرزمین‌های همجوار به‌سان اخترشناسانی خردمند نام‌دار بودند، در انجیل متی سفری را برای ستایش عیسای نوزاد آغاز می‌کنند. نوشتار حاضر تلاش دارد خاستگاه‌های این روایت را پی‌جویی و خوانشی مستند درباره دلایل اهمیت آن نزد مسیحیان پیشنهاد کند. پاره آغازین نسخه متی که پس از ویرانی اورشلیم خطاب به یهودیان و نومسیحیان تحت سیطره روم نوشته شده، زاده رنج این دوران است، و سعی در ترسیم یک خط‌مشی سیاسی و امیدبخشی به نودینان دارد. از این‌رو پس از رساندن نسب عیسی به شاهان بنی‌اسرائیل، از شهادت مغان شرق در بارگاه حاکم رومی برای اثبات حقانیت پادشاهی عیسی بر یهودیان بهره می‌جوید. بیشتر شارحان کتاب مقدس خاستگاه این مسافران را ایران دانسته‌اند؛ کشوری که یک‌بار یهودیان را از اسارت بابلی رهانیده بود، و در آن روزگار نیز به یهودیان و مسیحیان پناه می‌داد و هم‌آورد دشمن مشترک آنها بود. یادگار ستایش مغان در جشن اپیفانی، هنوز هم برای بسیاری از مسیحیان جهان همان کارکرد سیاسی نیرومندی را دارد که پدران کلیسا در سده‌های نخست از آن طلب می‌کردند: این دین آوازه‌اش را تا دوردست‌ها گسترده و پادشاهی پیامبرش از سوی داورانی خردمند برحق دانسته شده است.
