%0 Journal Article %T طرفین گفتگو در دیالوگ گادامر: اشخاص یا اشیا %J غرب شناسی بنیادی %I پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی %Z 2383-0581 %A ایزدی نیا, حمیده %A فتحی, حسن %D 2020 %\ 02/20/2020 %V 10 %N 2 %P 1-18 %! طرفین گفتگو در دیالوگ گادامر: اشخاص یا اشیا %K دیالوگ %K زبانمندی اشیاء %K اشخاص %K زبانمندی انسان %R 10.30465/os.2020.4966 %X گادامر همچون افلاطون «دیالوگ» را مبنای شناخت می­داند، بدین معنا که ما از طریق دیالوگ اشیا پیرامون خودمان را می­شناسیم. روشن است که برای تحقق دیالوگ، دست کم، دو طرف لازم است. در افلاطون، حداقل در نگاه اول، چنین به نظر می­آید که طرفین دیالوگ دو شخص هستند. آیا در گادامر هم چنین است؟ برای این پرسش در میان مفسرین گادامر دو پاسخ وجود دارد. الف) اکثر آن­ها دیالوگ میان اشخاص را اساس می­دانند. به نظر آن­ها، ما به­مثابه اشخاص برای شناخت جهان و اشیاء پیرامون خودمان باید گرد هم آییم و با یکدیگر گفتگو کنیم. ب)  اما برخی از آن­ها همچون فیگال Günter Figal خود اشیا را نیز دوشادوش اشخاص طرفی برای گفتگو می­شمارند؛ زیرا انسان و جهان هر دو در گادامر زبانمند هستند. اشیاء نیز زبانمند هستند و چیزی برای گفتن دارند. فهم و شناخت در گفتگوی زبانی میان انسان و جهان به­مثابه طرفین گفتگو، یعنی به­مثابه من/تو، رخ می­دهد. در این مقاله می­کوشیم نشان ­دهیم که هر دو نحوه­ی «گفتگوی میان انسان و جهان» و «گفتگوی میان اشخاص» در هرمنوتیک فلسفی گادامر به همراه یکدیگر مبنای شناخت و فهم هستند. %U https://occidentstudy.ihcs.ac.ir/article_4966_63f579e5bcab61529049790d30be87ee.pdf