Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor of Philosophy, Institute of Humanities and Cultural Studies

Abstract

cultural translation is a translation that adaptsthe text message and the source culture to the target culture. Such a translation often increases and decreases and is not a verbal translation. In cultural translation, the translator transcends the meaning of the material, the context, and the context of the source, paying attention to the specifics and requirements of the coordinates of the target culture for the transfer of concepts and even intellectual experiences. According to the common terminology of the Islamic tradition, the cultural translation of European philosophy and thought requires a kind of ijtihād. this process requires prerequisites such as mastering the spirit of culture and thought of origin on the other hand, and paying attention to the capacities and specifications of the target culture on the other. We can not claim that Foroughi, in the Seyr-e Hekmat dar Oroupa (Development of wisdom in Europe), has all the preconditions and requirements for cultural translation. In his work and his mind, it can be argued that the development of wisdom in Europe is beyond mere mechanical translation and is somewhat in the midst of the cultural translation of Western philosophy and thought in Persian and Iranian culture.

Keywords

آشوری، داریوش (1357)، تعریف‌ها‌ و مفهوم فرهنگ، مرکز اسناد فرهنگی آسیا.
ایلخانی، محمد (1396)، تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس، تهران، سازمان سمت.
بریه، امیل (1374)، تاریخ فلسفه، ج 2، دورة انتشار فرهنگ یونانی و دورة رومی، ترجمة علیمراد داوودی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
بستان، حسین (1395)، گامی به سوی علم دینی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
پازوکی، شهرام (1379)، «دکارت و مدرنیته»، فصلنامة فلسفه، س 1، ش 1، پاییز، صص 175ـ178.
حدادعادل، غلامعلی (1389)، «علل گرایش به مطالعات کانتی در ایران»، کتاب‌ماه فلسفه، ش 36، شهریور، صص3ـ8.
ــــــــــ (1394)، مقالات کانتی، تهران، هرمس.
داوری‌اردکانی، رضا (1389)، ما و راه دشوار تجدد، تهران، رستا.
دکارت، رنه (1376)، قواعد هدایت ذهن، ترجمة منوچهر صانعی‌دره‌بیدی، تهران، الهدی.
رحمتی، حسینعلی (1386 و 1395)، مأخذشناسی فلسفة غرب، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
شجاعی، مالک (1390)، «مسائل تاریخنگاری فلسفه»، کتاب‌ماه فلسفه، ش 51، آذر، ص 5.
شجاعی‌جشوقانی، مالک (1391)، درآمدی فلسفی تاریخی به روشنگری، تهران، علم.
فرح‌زاد، فرزانه (1394)، فرهنگ جامع مطالعات ترجمه، تهران، علمی.
فروغی، محمدعلی (1389)، سیر حکمت در اروپا، تهران، هرمس.
ــــــــــ (1375)، سیر حکمت در اروپا، تهران، البرز.
مصلح، علی‌اصغر (1393)، فلسفة فرهنگ، تهران، علمی.
مجتهدی، کریم (1388)، آشنایی ایرانیان با فلسفه‌های جدید غرب، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
ــــــــــ (1363)، فلسفة نقادی کانت، تهران، مؤسسة نشر هما.
مجموعة مقالات علمی پژوهشی سمینار کانت: مطالعات انتقادی در فلسفة کانت 28 تا 30 آذر 1383 (1386)، تهران، مؤسسة پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
Butler, Clark and Christiane Seiler (1984), Hegel: The Letters. translation ed. Bloomington, IN: Indiana University Press.
Descartes, Rene (1988), The Philosophical Writings Of Descartes, 3 vols., translated by John Cottingham, Robert Stoothoff, and Dugald Murdoch, Anthony Kenny (Cambridge: Cambridge University Press.
Dussel, Enrique (1995), “Eurocentrism and Modernity (introduction to the Frankfurt Lectures)” in: Beverleg Michael and others, 1995, The Postmodern Debate in Latin America, Durham and London.
Gracia, Jorge J. E. (2005), History and Historiography of philosophy, pp 396-402.
Kant Immanuel (1970), “An Answer to the Question: What is Enlightenment?” What is Enlightenment? in: Reiss H, 1970, Kant’s Political Writing, Cambridge.
Schmidt James (1996), What is Enlightenment?: Eighteenth-century Answers and Twentieth-century Questions, University of Colifornia Press.
Schwemmer, Oswald (2005), Kulturphilosophie. Eine medientheoretische Grundlegung. Fink, München.