Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD student of Philosophy, Islamic Azad University, North Tehran Branch

2 Associate Professor, Department of Philosophy, Islamic Azad University, Tehran Branch

3 Associate Professor, Department of Philosophy, Islamic Azad University, North Tehran Branch

Abstract

A prominent concept in the philosophy of Friedrich Nietzsche is “will to power” which is proposed as an alternative against metaphysical thinking. Nietzsche’s thought is a new interpretation of the modern human’s social and individual life. Nietzsche criticized metaphysical thinking tradition as it ends up in nihilism. The very criticism in its final analysis has resulted in the emergence of new interpretations of the concepts “knowledge” and “truth”. Nietzsche goes back to the ancient Greek thought and regards knowledge as imposing the will to power upon reality. Truth is not then a fixed absolute idea, but is regarded as a productive, plural entity that can be used as a useful mythology with a regulative function for meeting human needs. Will to power as the artist overcomes nihilism through a return to the nature, self-command and his creativity power and shapes the constitutive elements of life and says yes to it. As to this meaning, truth is not anything but the will to power. Some thinkers like Martin Heidegger believe that Nietzsche intends to go beyond the metaphysics and systematic thinking but brings metaphysics to its zenith with his extreme subjectivism. According to this view, Nietzsche provides a systematic thought with his will to power, eternal return and reassessment of values, and his radical criticisms are true about himself in the first place and ultimately challenge his own ideas.

Keywords

کتاب‌نامه
ارسطو، 1389، متافیزیک، ترجمه‌ی شرف‌الدین خراسانی، تهران: حکمت
استرن، ج.پ.، 1383، نیچه، ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند، تهران: طرح نو
بیمل، و.، 1387، بررسی روشنگرانه اندیشه‌های مارتین هایدگر، ترجمه‌ی بیژن عبدالکریمی، تهران: سروش
بووی، آ.، 1385، زیباییشناسی و ذهنیت: از کانت تا نیچه، ترجمه‌ی فریبرز مجیدی، تهران: فرهنگستان هنر
جیمز، و.، 1386، پراگماتیسم، ترجمه‌ی عبدالکریم رشیدیان، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
دلوز، ژ.، 1390، نیچه و فلسفه، ترجمه‌ی لیلا کوچک‌منش، تهران: رخ داد نو
رابینسون، د.، 1390، نیچه و مکتب پست‌مدرن، ترجمه‌ی ابوتراب سهراب-فروزان نیکوکار، تهران: نشر فرزان روز
رورتی، ر.، 1388، حقیقت پست‌مدرن، ترجمه‌ی محمد اصغری، تهران: الهام
ضیمران، م.، 1390، نیچه پس از هیدگر، دریدا و دولوز، تهران: هرمس
عبدالکریمی، ب.، 1387، ما و جهان نیچه‌ای، تهران: علم
فارل کرل، د.، 1370، هنر و حقیقت در ناسازگاری هول انگیز: نظر هایدگر و نیچه در خصوص ارادة معطوف به قدرت ، ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی در نشریه هنر، تابستان، شماره 10، صص 17-6.
کاپلستون، ف.، 1388، از فیشته تا نیچه، ترجمه‌ی داریوش آشوری، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی
کافمن، س.، 1385، نیچه و استعاره، ترجمه‌ی ‌لیلا کوچک‌منش، تهران: گام نو
نیچه، ف.، 1383، تأملات نابهنگام، ترجمه‌ی سید حسن امین، تهران: انتشارات دایرة‌المعارف ایران‌شناسی
نیچه، ف.، 1388، زایش تراژدی از روح موسیقی، ترجمه‌ی رؤیا منجم، آبادان: پرسش
نیچه، ف.، 1389، اراده قدرت، ترجمه‌ی مجید شریف، تهران: جامی
نیچه، ف.، الف. 1390، تبارشناسی اخلاق، ترجمه‌ی داریوش آشوری، تهران: آگه
نیچه، ف.، ب. 1390، غروب بت‌ها، ترجمه‌ی داریوش آشوری، تهران: آگه
نیچه، ف.، ج. 1390، فراسوی نیک و بد، ترجمه‌ی داریوش آشوری، تهران: خوارزمی
نیچه، ف.، د. 1390، فلسفه، معرفت و حقیقت، ترجمه‌ی مراد فرهادپور، تهران: هرمس
نیچه، ف.، 1391، چنین گفت زرتشت، ترجمه‌ی داریوش آشوری، تهران: آگاه
نیچه، ف.، 1392، حکمت شادان، ترجمه‌ی جمال آل احمد-سعید کامران-حامد فولادوند، تهران: جامی
نیچه، ف.، 1394، آخرین یادداشت‌ها، ترجمه ایرج قانونی، تهران: آگاه
واتیمو، ج.، 1386، پایان مدرنیته، ترجمه‌ی منوچهر اسدی، آبادان: پرسش
هایدگر، م.، 1390، نیچه، ترجمه‌ی ایرج قانونی، تهران: آگه
هایدگر، م.، 1391، نیچه، ترجمه‌ی ایرج قانونی، تهران: آگه
یاسپرس، ک.، 1385، نیچه: درآمدی بر فهم فلسفه‌ورزی او، ترجمه‌ی سیاوش جمادی، تهران: ققنوس
یانگ، ج.، 1390، فلسفه‌ی هنر نیچه، ترجمه‌ی رضا باطنی. سید رضا حسینی، تهران: ورجاوند
Derrida , J., 1978, Writing and Difference, Translated with an introduction and additional notes by Alan Bass, University of Chicago Press.