Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Candidate of Mystical Literature, Tarbiat Modares University

2 Associate Professor of Philosophy, Institude for Humanities and Cultural Studies

Abstract

The current reading of Cartesian subject has taken it as a turning point in human "self-fundamentalism". An essential part of twentieth-century philosophy, following Heidegger, defined his highest effort a critique of Cartesian subjectivity, as if the Cartesian subject had been the main factor diverting the path of philosophy from considering being qua being. Many critics have found the crisis of modernity a result of subject self-fundamentalism, insofar as it has distorted not only philosophy but humanity as well. While presenting Heidegger's critiques of the Cartesian subject and those by philosophers influenced by Heidegger, this paper attempts to return to the modality of Cartesian subject construction and to understand Cartesian reflection ratios with potentiality, duality, and self-fundamentalism. It also shows that we, given the fundamental lack of Cartesian subject, cannot make such a criticism of Descartes' subject' fact. Among this philosophers, there have been thinkers who have a different reading from the Cartesian subject, one that does not lead subject to forgetfulness of being, humanity's self-fundamentalism crisis, and so on. This paper, while digging out the concept of the subject in Greece and its Hellenic and mystical gene, provides readings contrast to the usual Cartesian ones and shows that the Cartesian subject is, in fact, the void that allows truths to be tested.

Keywords

منابع
آگامبن، جورجو؛ (1391)، زبان و مرگ: درباب جایگاه منفیت، ترجمه پویا ایمانی، تهران: مرکز.
________ ؛ (1392)، کودکی و تاریخ، ترجمه پویا ایمانی، تهران: مرکز.
ابن عربی، محی‌الدین (۱۳۸۵)، فصوص الحکم، شرح حسین خوارزمی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات مولی.
احمدی، بابک (1374)، کتاب تردید، تهران: مرکز.
بقلی، روزبهان (1395)، شرح شطحیات، ترجمه محمدعلی امیرمعزی، تهران: طهوری.
پل رش، رابرت؛ (1394)، «مدرنیسم، پست مدرنیسم و نظریه اجتماعی: مقایسه آلتوسر و فوکو»، ترجمه آرش حیدری، چاپ شده در نظریه و واقعیت، گردآوری و ترجمه آرش حیدری و همکاران، تهران: تیسا.
علی.م.افضلی (1383)، «در فلسفه دکارت واژه objective به معنای «ذهنی» است نه «عینی»، نشریه دانشکده ادبیات، سال 47، شماره مسلسل 191، صص 1- 18.
حلاج، حسین‌بن‌منصور (۱۳۷۸)، مجموعه آثار، به کوشش قاسم میرآخوری، تهران: یادآوران.
دریدا، ژاک (1395)، «کوگیتو و تاریخ جنون»، در نوشتار و تفاوت، ترجمه عبدالکریم رشیدیان. تهران: نی.
دکارت، رنه (1384)، اعتراضات و پاسخ­ها، ترجمه و توضیح علی افضلی، تهران: علمی و فرهنگی.
زهاوی، دان؛ (۱۳۹۲)، پدیدارشناسی هوسرل، ترجمه مهدی صاحبکار و ایمان واقفی، تهران: روزبهان.
ژیژک، اسلاوی (1384)، سوژه حساس هگلی، در اسلاوی ژیژک: گزیده مقالات: نظریه، سیاست، دین، ترجمه مراد فرهادپور، تهران: گام نو.
غزالی، محمد (1409)، المنقذ من الضلال، بیروت: دارالکتب العلمیه.
کیرکگور، سورن آبو ؛ (1395)، مفهوم آیرونی: با ارجاع مدام به سقراط، تهران: مرکز.
گیلسپی، مایکل آلن (1398)، ریشه­های الهیاتی مدرنیته، ترجمه زانیار ابراهیمی، تهران: پگاه روزگار نو.
مایرز، تونی (1385)؛ اسلاوی ژیژک، ترجمه احسان نوروزی، تهران: مرکز.
هال، دونالد یوجین؛ (1395)، سوبژکتیویته در ادبیات و فلسفه، ترجمه بختیار سجادی و دیاکو ابراهیمی، تهران: انتشارات دنیای اقتصاد.
هایدگر، مارتین؛ (1395)، مسائل اساسی پدیدارشناسی، ترجمه پرویز ضیاء شهابی، تهران: مینوی خرد.
هایدگر، مارتین (1389)، هستی و زمان، ترجمه سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.
هوسرل، ادموند؛ (1381)؛ تأملات دکارتی: مقدمه ای بر پدیده شناسی، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نی.
_________؛ (1392)، ایده پدیده شناسی، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: علمی و فرهنگی.
Alwahaib, Mohammadal (2017), Ghazali and Descartes from Doubt tocertainty: a phenomenoloGical approach, Discusiones Filosófi cas. Año 18 Nº 31, julio – diciembre 2017. pp. 15 – 40.
Descartes, Rene (1984), The Philosophical Writings of Descartes, Vol. 1 and 2, Translated by John Cottingham, Robert Stoothoff and Dugald Murdoch, New York, Cambridge University Press.
Foucault, Micheal (1994), Ethics: subjectivity and truth , trans. by Robert Huraley and others. edited by Paul Rabinow. The New York Press.
_______ , Micheal (2005), The Hermeneutics ef the Subject, translated by Graham Burchell. Palgrave Macmillan.
Heidegger, Martin (1996), Gesamtausgabe 6.1: Nietzsche l (1936- 1939), Vittorio.
_______________ (1998), Die Geschichte des Seyns, Vittorio Klostermann.
_______________ (2010), Being and Truth, trans, by Gregory Fried and Richard Polt, Indiana University Press.
Held, Klaus (2000), The Controversy Concerning Truth: Towards a Prehistory of Phenomenology, Husserl Studies, Kluwer Academic Publishers, pp. 35-48.
Kennington, Richard (1961), Descartes’ “Olympica”, Socail Research, Vol. 28, No. 2 (SUMMER 1961), pp. 171-204, The Johns Hopkins University Press.
Keevak, Michael (1992), Descartes's Dreams and Their Address for Philosophy, Journal of the History of Ideas, Vol. 53, No. 3 (Jul. - Sep., 1992), pp. 373-396, University of Pennsylvania Press.
Lacan, Jacques (1981) The Seminar of Jacques Lacan Book XI: The Four Fundamental Concepts of Psychoanalysis, trans. Alan Sheridan, New York: Norton.
Lacan, Jacques (1995), Reading Seminar XI: Lacan's Four Fundamental Concepts of Psychoanalysis, trans. Colette Soler, edited by Richard Feldstein, Bruce Fink, and Maire Jaanus, State University of New York Press.
Marion. Jean Luc (2012), In the Self’s Place: The Approach of Saint Augustine, translated by Jeffrey L. Kosky, Stanford, California: Stanford University Press.
Matthews, Gareth B. (1992), Thought's Ego in Augustine and Descartes, Ithaca, NY: Cornell University Press.
Mercer, Christia (2017), "Descartes’ debt to Teresa of Ávila, or why we should work on women in the history of philosophy",  Philosophycal Studies, DOI: 10.1007/s11098-016-0737-9.
Moad, O. E. (2009). “Comparing Phases of Skepticism in Al-Ghazali and Descartes: Some First Meditations on Deliverance from Error.” Philosophy East and West. Pp. 88-101.
Zima, Peter V. (2015), Subjectivity & Identity: Between Modernity & Postmodernity, Bloomsbury Academic.
Žižek, Slavoj (1998), "The Cartesian Subject versus the Cartesian Theater". Cogito & the Unconsious, Durham and Undon, Duke University Press.
Žižek, Slavoj (2000), The Ticklish Subject: The Absent Centre of Political Ontology. London and New York:Verso.