Document Type : Research Paper

Authors

1 Doctoral student, Department of Philosophy of Art, Faculty of Law, Theology and Political Sciences, Science and Research Unit, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

2 Professor, doctor d’état, University of Tehran, Faculty of Fine Arts, Tehran.

3 Assistant Professor, Islamic Azad University, Faculty of Science and Research, Tehran.

Abstract

Existentialism is a philosophical school based on freedom, choice and responsibility that seeks to define the originality of human beings. This line of thought and philosophical attitude is reflected in the plays of Beckett, the French-Irish author of the 20th century and the winner of the Nobel Prize for Literature in 1969, including Happy Days. Beckett did not have a political position. He was independent and did not talk about his works. Therefore, everyone interprets his works from their own point of view, and some people who do not know him correctly think that Beckett is a hopeless person and his works are ambiguous.

This research shows with a library, descriptive and analytical method: Beckett seeks to criticize the stagnation and passivity of man by describing the human situation in the play Happy Days. most people, despite being free, avoid thinking, trying to advance society and accepting responsibility. Without any will, they have no desire to become and change their own and others' lives, and with laziness and ignorance, they accept exploitation and colonization. Beckett, like other existentialists, sees the growth and liberation of a person in self-improvement, awakening and will power.



Keywords

Beckett, Happy Days, Existentialism, choice, Freedom, Responsibility

Keywords

منابع
بکت، ساموئل (1401، الف). اوه ای روزهای زیبا، برگردان احمد کامیابی مسک، تهران: مترجم.
بکت، ساموئل (1401، ب). پایان بازی، برگردان احمد کامیابی مسک، تهران: مترجم.
بکت، ساموئل (1401، ج). چشم‌براه گودو، برگردان احمد کامیابی مسک، تهران: مترجم.
درانتی، ژان  فیلیپ (1394). زیبایی‌شناسی اگزیستانسیالیسم، دانشنامه استنفورد، چ2، تهران: ققنوس.
سارتر، ژان پل (1397). اگزیستانسیالیسم نوعی اومانیسم است، ترجمه داوود صدیقی، تهران: جامی‌.
شریعتی، علی (1387). حسین وارث آدم، مجموعه آثار، شماره 19، چ15، تهران: قلم.
فرهنگ فلسفه (1399). زیر نظر غلامرضا اعوانی، ترجمه شاپور اعتماد و... ، تهران: مؤسسه حکمت و فلسفه ایران.
کامیابی مسک، احمد (1995). آخرین دیدار با ساموئل بکت، برگردان کیکاووس کامیابی مسک، پاریس: کاراکتر.
کامیابی مسک، احمد (1386). «بکت و چشم‌به‌راه گودو»، مجلۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ش31.
کامیابی مسک، احمد (1395).  گفتگوهایی با ساموئل بکت، اوژن یونسکو، ژان لویی بارو، تهران: نشر قطره.
لاینز، چالز (1398). ساموئل بکت، ترجمه محمدمهدی نجفی، تهران: شب‌خیز.
 مارسل، گابریل (1387). فلسفه اگزیستانسیالیسم، ترجمه شهلا اسلامی‌، تهران: نگاه معاصر.
مک‌دانلد، رانن (1398). مقدمه دانشگاه کمبریج بر ساموئل بکت، ترجمه قاسم مؤمنی، تهران: نشر علمی‌ و فرهنگی.
میشلمن، استفن (1398). فرهنگ اگزیستانسیالیسم، ترجمه ارسطو میرانی، چ2، تهران: کتاب پارسه.
 Kamyabi Mask, Ahmad (1991). Qu’attendent Eugène Ionesco et Samuel Beckett et qu’en pensent : J.L. Barrault, J. Mauclair, M. Marechal, P. Vernois, T. Brown, A. Grodzicki, R. Benski, A Epsten, R. Lamont, et R. Schechner ? Paris : E. Kamyabi Mask.
کامیابی مسک، احمد (1991). اوژن یونسکو و ساموئل بکت منتظر چه هستند و ژان لویی بارو، ژاک مُوکلر، مارسل مارشال، پُل ورنوآ، ترانس بُرون، اُگوست گرودزیکی، روژه بنسکی، آلون اپستین، روزت لامُن، ریچارد شخنر دربارۀ آنها چه فکر می‌­کنند؟
James Knowlson (1996). Damned to Fame: The Life of Samuel Beckett, London: Bloomsbury.
Hammond, Nick,” Introduction of the Absurd”, May 12, 2021. Available at: https://parisupdate.com/happy-days/