غرب شناسی بنیادی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دوره دکتری علوم سیاسی، مسائل ایران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، ایران

2 استاد گروه اندیشه سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

چکیده

احیای نقش دین در جوامع مدرن و بذل توجه کسانی مانند هابرماس به این پدیده، دوگانه‌انگاری‌های مبتنی بر سنت-مدرنیته، عمومی-خصوصی، سکیولار-دینی را از طریق مفصل‌بندی‌های جدیدی به چالش کشیده است؛ تا جایی‌که اکنون برقراری پیوند وثیق بین تجدد با عرفی‌شدن، امری کاملا دور از انتظار به‌شمار می‌رود. این مقاله نیز با در کانون نشانیدن دگردیسی آرای هابرماس در ارتباط با حوزه‌ی عمومی و جایگاه دین در آن، استدلال می‌کند که نگاه هابرماس به دین، از منظر نقدی فلسفی به نگاه مثبت سیاسی-جامعه‌شناختی تغییر و هابرماس با درک واقعیت‌های جهان معاصر مفهوم پسا-سکیولاریسم را در جایگاه  تجدید نظری در چشم‌اندازهای سکیولار و نیز بهادادن به نقش دین در حوزه‌ی عمومی مطرح می‌نماید. این امر نیز به‌نوبه‌ی خود از نگاه هابرماس به پذیرش همزیستی منجر و تکثر در حیات سیاسی را ارتقا می‌بخشد.

کلیدواژه‌ها

Aguirre, J., 2012. Post metaphysical Reason and Post secular Consciousness: Habermas’ Analysis of Religion in the Public Sphere. s.l.:Stony Brook University.
Calhoun, C., ed., 1996. Habermas and the public sphere. Forth printing ed. s.l.:Massachusetts institute of technology.
Eicklman, A. S. &. D. F. ed., 2002. Public Islam and the common good.
Gripsrud, J., 2009. Digisting the public sphere: two key issues. javnost the public, Vol.16(No. 1,), pp. pp. 5 - 16.
Habermas, J., 1983. Philosophical-Political Profiles. Cambridge: The MIT Press.
Habermas, J., 1983. Philosophical-Political Profiles. Cambridge: The MIT Press.
Habermas, j., 1992. Legitimation Crisis. s.l.: Polity Press.
Habermas, J., 2002. Religion and Rationality: Essays on Reason, God, and Modernity. s.l.: Polity Press.
Habermas, J., 2006. Religion in the Public Sphere. European Journal of Philosophy, 14(1), p. 1–25.
Habermas, j., 2008. Between Naturalism and Religion. Malden: Polity Press.
Jurgen habermas, Thomas McCarthy 1977. Hannah Arendt's Communications Concept of Power. Social Research, 44(1), pp. 3-24.
Mckee, A., 2005. The Public Sphere: An Introduction. s.l.: Cambridge University Press.
Rosi Braidotti, B. B. d. G. M. ed., 2014. Transformations of Religion and the Public Sphere: Post secular Publics. s.l.: Palgrave McMillan.
Salvatore, A., 2007. The Public Sphere, Liberal Modernity, Catholicism, Islam. New York: Palgrave Macmillan.
Sandhu, A., 2007. Intellectuals and the People. s.l.: Palgrave Macmillan.
Sheedy, M., 2016. Habermas and Religion. Religion Compass, 10(3), p. 58–73.
Singh, P. L. a. A. ed., 2010. From Political Theory to Political Theology: Religious Challenges and the Prospects of Democracy. s.l.: continuum.
Veronika, R. W. a. K. ed., 2008. Handbook of Communication in the Public Sphere. Berlin: Walter de Gruyter GmbH & Co.
 
اسکمبلر، گراهام ، هابرماس، نظریه انتقادی و سلامت، حسینعلی نوذری، تهران،   ١٣٩٦انتشارات علمی و فرهنگی
بهرام, ح. غ. م., 1394. تحول آرای فلسفی یورگن هابرماس درباره نقش دین در حوزه عمومی. فلسفه, 2(43), pp. 21-38.
بهرامی, م., 1395. تحول آرای یورگن هابرماس درباره نقش دین در حوزه عمومی. تهران : وایا
راد, ع. پ. و. م. ق. ed., 1395. هابرماس و روشنفکران ایرانی. تهران: طرح نقد
رالز, ج., 1392. لیبرالیسم سیاسی. تهران: ثالث
زارعی, آ., 1394. پست سکولاریسم؛ مذهب و حوزهی عمومی در اندیشه یورگن هابرماس. پژوهش نامه علوم سیاسی, بهار, 2(10), pp. 79-111.
هابرماس, یورگن, 1380. فراسکیولاریسم. همشهری ماه, بهمن, 1(11), pp. 59-61.