نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری فلسفه، گروه فلسفه، دانشگاه بین المللی امام خمینی
2 دانشیار گروه فلسفه دانشگاه بین‌المللی امام خمینی
3 دانشیار گروه فلسفه دانشگاه بین المللی امام خمینی
چکیده
در میان مفاهیم جدیدی که در اوایل قرن بیستم در حوزهی تعلیم و تربیت مطرح شده بودند، مفهوم «دو طرفه بودن» (Gegenseitigkeit) فرایند آموزش چالشهای بسیاری را به همراه داشته است؛ بسیاری از مربیان با انتقاد از این مفهوم، اظهار داشتند که معلم باید به تنهایی فرایند آموزش را رهبری کند و شاگردان نمیتوانند و نباید نقشی در این فرایند ایفا کنند. بوبر ضمن اشاره به این مطلب که به منظور حفظ رابطهی آموزشی، باید فاصلهی امنی بین معلم و شاگرد وجود داشته باشد، آموزهی «تعلیم و تربیت مبتنی بر دیالوگ» را مطرح میکند؛ به عبارت دقیقتر، وی نسبت آموزشی را نوعی« رابطهی من ـ تو یک طرفه» می خواند. حال پرسش اینجاست که با توجه به این که بوبر «رابطهی من- تو» را یک رابطه دو طرفه میداند، چگونه میتواند از رابطهی میان معلم و شاگرد تعبیر به «رابطهی من ـ تو» کند و در عین حال از یک طرفه بودن آن سخن بگوید؟
کلیدواژه‌ها
1. بوبر، مارتین (1380)، من و تو، مترجم متن انگلیسی: والتر کافمن، مترجمان متن فارسی ابوتراب سهراب، الهام عطاردی، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز.
2. Akrap, Ante (2017), »Education based on the Dialogical Relationship between God and People: Basic Characteristics of Martin Buber’s Philosophy of Education«, Challenges to Religious Education in Contemporary Society, Vol. 2 No. 2, PP: 22 -41.
3. Berry, Donald L (1985), Mutuality: the vision of Martin Buber, Published by State University of New York Press, Albany.
4. Buber, Martin (2004), Between Man and Man, translated by Ronald Gregor – Smith, with an introduction by Maurice Friedman, Published in the Taylor & Francis Group, London and New York.
5. Buber, Martin (1975), Tales of the Hasidim; The early masters, New York, Schocken.
6. Buber, Martin (2005), Reden über Erziehung : Reden über das Erzieherische / Bildung und Weltanschauung / Über Charaktererziehung, Guetersloher Verlagshaus.
7. Cohen, Adir (1983), The Educational Philosophy of Martin Buber, Associated University Presses, London and Toronto.
8. Cohen, Adir (1979), Martin Buber and Changes in Modem Education, Review of Education, Oxford, Vol. 5, No. 1, PP: 81 – 103.
9. Diamond, Malcolm. L. (1960), Martin Buber: Jewisch Existentialist, Oxford University Press, New York.
10. Friedman, Maurice S (1956), The Life of dialogue: Martin Buber, The university of chicago Press, Chicago Illnois.
11. Friedman, Maurice S (1965), "Introduction" to Martin Buber Daniel: Dialogues on Realization, New York: McGraw Hill.
12. Jacobi, Juline (2017), »Dialogue, Relatedness and Community: Does Martin Buber have a lasting influence on educational philosophy? «, Zeitschrift für Pädagogik 63 (2017) 5, S. [657]-671.
13. Gadamer, Hans-Georg (2004), Truth and Method, second revised edition, translation revised by Joel Weinsheimer and Donald G. Marshal, New York, Continuum.
14. Guilherme, Alex; Morgan, John (2009), “Martin Buber’s philosophy of education and its implications for adult non‐formal education”, International Journal of Lifelong Education, Vol 28, PP. 565-581..
15. Murphy, Daniel (1988), Martin Buber’s Philosophy of Education, Printed in Great Britain by Billing & Sons Ltd, Worcester.
16. Rosenow, E. (2003). Mordechai Martin Buber. In H.-E. Tenorth (Hrsg.), Klassiker der Pädagogik 2. Von John Dewey bis Paulo Freire (S. 217 – 226). München: Beck.
)