نگاه انتقادی نیچه به جایگاه اخلاق در تمدن غرب

عرب, مریم; حسامی‌فر, عبدالرزاق; حیدری, محمد حسن

نگاه انتقادی نیچه به جایگاه اخلاق در تمدن غرب

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

مریم عرب ¹

عبدالرزاق حسامی‌فر ²

محمد حسن حیدری ³

¹ دانشجوی دکتری فلسفه، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره(

² دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

³ استادیارگروه فلسفه، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

چکیده

نیچه راهی را که بشر در مسیر اخلاق تاکنون پیموده است، نه همچون یک فرایند تکاملیِ مثبت و ارزنده، بلکه تاریخچه‌یدیرپاترین خطاهای انسان و مسبب سرنوشت هولناک و هراس‌انگیزاو می داند.از این رو به نقد شدیداخلاقکه به اصطلاح میراثی تاریخی و دستاوردی ارزشمند برای بشر تلقی می‌شد، می پردازد.از نظر او تمامی ابعاد زندگی بشر، حتی پرسش او از وجود،تحت تأثیر ارزش‌هاستو این ارزش‌ها،کشمکش‌ها و بحران‌هاییرا برای انسان پدید آورده‌است.نیچه خود را ضد اخلاق می‌نامد و همه‌ینظام های اخلاقی را مردود می‌شمارد.البتهاو در نقد اخلاق می خواهد بنیاد حقیقی اخلاق را بیابد، جایگاه و نحوه‌ی عمل آن را شرح دهد و ساز و کارارزش‌گذاری‌ انسان‌را که او را به انجام افعال اخلاقی وادارمی‌کند، تشخیص دهد.در پس تمام اظهارات ویرانگرانه نیچه، طرحی جدید و ایده ای نو و در عین حال یکپارچه وجود دارد. او قصد ندارد نظامی همچون نظام‌هایی که آنها را به نقد کشیده و ویران نموده است، بنیان گذارد. مظهر این ایده‌ ی نو، ابرانسان است. در این مقاله نگاه منفی نیچه را به منزلت اخلاق در تمدن غرب، در پرتو انتقاداتی که به اخلاق وارد می کند، بررسی می کنیم.

کلیدواژه‌ها

اخلاق

نیچه

نقد اخلاق

ارزش

فضیلت

حقایق اخلاقی

اراده

احمدی، ثریا و مرادی، سعیده، (1390)، اگزیستانسیالیسم دین و اخلاق، تهران: علم.
استرن، ج. پ (1383)، نیچه، ترجمه عزت الله فولادوند، تهران: طرح نو.
فلین، توماس (1390)، اگزیستانسیالیسم، ترجمه حسین کیانی، تهران: بصیرت.
فینک، اویکن (1385) زندآگاهی فلسفه نیچه، ترجمه منوچهر اسدی، تهران: نشر پرسش.
نیچه، فریدریش (1389)،اراده‌ قدرت، ترجمه مجید شریف، تهران: جامی.
_________ (1391 الف)،انسانی، زیاده انسانی، ترجمه ابوتراب سهراب و محمد محقق نیشابوری، تهران: نشر مرکز.
_________ (1391 ب)، چنین گفت زرتشت، ترجمه داریوش آشوری، تهران: آگاه.
_________(1381)، غروب بتها، ترجمه داریوش آشوری، تهران: انتشارات آگه.
_________ (1373)،فراسوی نیک و بد، ترجمه داریوش آشوری، تهران: انتشارات خوارزمی.

10. واتیمو، جانی (1389)،فریدریش نیچه درآمدی بر زندگی و تفکر، ترجمه ناهید احمدیان، آبادان: پرسش.

Brobjer, Thomas H (2003), “Nietzsche’s Affirmative Morality: An Ethics of Virtue”, The Journal of Nietzsche Studies, Issue 26, pp. 64-78.
Cameron, Frank (1999),“Nietzsche’s Ethics of Character: A Study of Nietzsche’s Ethics and its Place in the History of Moral Thinking”by Thomas H. Brobjer, Journal of Nietzsche Studies, No. 17, Published by: Penn State University Press, pp. 73-77.
Guess, Raymond (1997)“Nietzsche and Morality”, European Journal of Philosophy, 5:1, pp. 1–20.
Larsen, Allen W. (1997) “Nietzsche on the Socratic morality as decadence”, The European Legacy: Toward New Paradigms, 2:2, 320-325.
Miner, Robert (2011) “Nietzsche's Fourfold Conception of the Self”, Inquiry: An Interdisciplinary Journal of Philosophy, Vol. 54, No. 4, pp. 337-360.
Morrison, Iain (2003) “Nietzsche’s genealogy of morality in the human, all too human series”, British Journal for the History of Philosophy, Vol. 11, No. 4, pp. 657-669.
Nietzsche, Friedrich Wilhelm (1982) “Twilight of the Idols”, In W. A. Kaufmann (ed.) The Portable Nietzsche, New York: Viking Press.
________(1998) On the Genealogy of Morality: A Polemic, trans. M. Clark and A. J. Swensen, Indianapolis: Hackett.
Schacht, R. (1983) Nietzsche, London: Routledge & Kegan Paul.
Tanesini, Alessandra (2012),“Nietzsche on the Diachronic Will and the Problem of Morality”, European Journal of Philosophy, Blackwell Publishing Ltd, (Online Version of Record published before inclusion in an issue) pp. 1-24.