فهرست منابع:
ریکور، پل (1397)، زمان و حکایت: زمان نقل شده، ج.3، ترجمه‌ی مهشید نونهالی، تهران: نشر نی.
طلیعه‌بخش، معین زاده، منیره، مهدی (1399)، نقد نقدهای هیدگر بر سوژه‌ی دکارتی، دوفصلنامه علمی پژوهشی غرب‌شناسی بنیادی: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال یازدهم، ش.1، صص 164-139
هیدگر، مارتین (1389)، هستی و زمان، ترجمه‌ی سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.
هیدگر، مارتین (1392)، مسائل اساسی پدیدارشناسی، ترجمه‌ی پرویز ضیاء شهابی، تهران: انتشارات مینوی خرد.
Carman, Taylor (2003), Heidegger' s Analytic, Interpretation, Discourse and Authenticity in Being and Time, Cambridge, Mass.
Escudero, Jesus Adrian (2014), Heidegger on Selfhood, American International Journal of Contemporary Research,Vol.4, N.2.pp.6-16
G.Samuel, Nathaniel (2015), 'Re-storied by Beauty: On Self-Understanding in the Ricoeur-Carr Discussions on Narrative', Journal of Applied Hermeneutics.
Ricoeur, Paul (1974a), 'Existence and Hermeneutics', in the conflict of interpretation: Essays in Hermeneutics. ed. D.Ihde, Evanston: Northwestern University Press.
Ricoeur, Paul (1974b), The conflict of interpretations, ed. D. Ihde, Evanston: Northwestern University Press.
Ricoeur, Paul (1992), Oneself as Another, trans. Kathleen Blamey, Chicago: University of Chicago Press.
Ricoeur, Paul (2005), The Cource of Recognition, trans. David Pellauer, Cambridge, MA: Harvard Univrsity Press.
Benjamin M. Roth (2014), Narrative, Understanding, and the Self: Heidegger and the interpretation of lived experience, phd thesis in Boston University Theses and Dissertations. https://hdl. Handle.net/2144/15262
Emmanuel A.Mara, Peter (2011), 'The Capable Human Being and the Role of Language' in Paul Ricoeur' s Hermeneutical Philosophical Anthropology, in Kritike, vol.5, n.1, 51-61.
Heidegger, Martin (1968), What Is Called Thinking?, trans. J. Gelenn, Gray. New York: Harper & Row.
